Ukidanje dinara, otvaranje policijskih baza, zatvaranje srpskih opština, samo su neki naslovi na dugačkoj listi januarskih uspeha koje je izlistalo Samoopredeljenje, prenosi Portal Kossev.
Na sastanku glavnih odbora govorilo se o lokalnim izborima, ali i o 24-godišnjici ubistva 11 Albanaca u Severnoj Mitrovici, kada je proterano i nekoliko hiljada stanovnika. Albanski izvori tvrde da je ta cifra preko 11,000.
Istovremeno, i ove godine iznosi se deo tragičnog bilansa isključivo nad Albancima, ne i ono što je prethodilo – u kojem su stradali Srbi.
Samoopredeljenje je sastanak glavnih odbora danas organizovalo na dan godišnjice, kako se to često obeležava u medijima i javnosti na albanskom „kristalne noći“, odnosno „masakra i proterivanja Albanaca“ iz Severne Mitrovice.
Sastanku glavnih odbora prisustvovalo je najviše rukovodstvo na čelu sa kosovskim premijerom Aljbinom Kurtijem.
„Susret sa odborima započeo je sećanjem na noć 3. i 4. februara 2000. godine, na masakr i proterivanje Albanaca iz severnog dela naše Republike. Iako za ovaj zločin počinjen nad albanskim civilnim stanovništvom još uvek nema pravde, nova vlast nastavlja da radi na vraćanju zakonitosti i povratku Albanaca na svoju zemlju i domove u tom delu“, navelo je Samoopredeljenje u saopštenju za medije.
„Pre 24 godine, 8 meseci nakon završetka rata, u noći između 3. i 4. februara 2000. godine, srpska zločinačka formacija ‘Čuvari mosta’ započela je akciju etničkog čišćenja severa Mitrovice od Albanaca. Događaji su se desili pred očima francuskih pripadnika Kfora“, ovako Samoopredeljenje podseća na današnji dan 2000. godine.
Podsetivši na to da je ubijeno 10 Albanaca, sa najmlađom 13-godišnjom i najstarijom žrtvom od 65 godina, uz više od 100 povređenih, naglasili su da je te noći iz svojih domova iseljeno je 11.364 Albanaca.
Naglašavaju da je taj „masakr“ i proterivanje civila iz Severne Mitrovice pokrenulo demografska zbivanja u pravcu onog što je Srbija želela – „veštačkim stvaranjem navodne srpske većine u severnom delu“.
„Ovo je postignuto ovim sablasnim zločinom u očima snaga KFOR-a i rešeno je preko bivših političkih lidera tih godina“, navodi Samoopredeljenje, koje, kao i svake godine bivšem rukovodstvu u Prištini spočitava Zakon o amnestiji „zločinaca sa severa naše zemlje“ iz 2013.
Ponovili su kritiku na račun Ahtisarijevog plana koji je inkorporiran u kosovski ustav, kao dokument koji je „formalizovao podelu“ grada, koja u „osnovi ima masakr i masovnu deportaciju Albanaca“.
„Danas, 24 godine nakon masakra 3. i 4. februara u Mitrovici, iako se situacija u severnom delu promenila sa novom vlašću koja je uspostavila zakonitost, progonila i zatvorila bande i kriminalne strukture, proglasila organizacije ‘Civilna zaštita’ i ‘Severna brigada’, obnovila i omogućila povratak Albanaca svojim kućama, 3. i 4. februar i dalje zahteva rad, još uvek zahteva uspostavljanje pravde“, navode.
Danas 24 godine kasnije početak 2024. Samoopredeljenje ocenjuje kao „povoljan“. Izlistali su ono što vide svojim uspesima:
„Dve zločinačke organizacije ‘Civilna zaštita’ i ‘Severna brigada’ su proglašene za terorističke organizacije, izgrađeno je više od 7 novih policijskih stanica, a nastavljamo da izdvajamo sredstva za izgradnju kuća na severu“.
Takođe, tu je ukidanje srpskog dinara, zatvaranje privremenih opštinskih organa Srbije, koje Priština naziva „paralelnim strukturama“, liberalizacija viza, priznavanje pasoša RKS od strane Španije, ukidanje viza Ujedinjenih Arapskih Emirata, Izraela, slobodno kretanje sa RKS registarskim tablicama bez nalepnica, nabavka raketa „Džavelin” iz SAD, povratak KBS u Defender Europe 2025, subvencionisanje računa za struju za preko 40 hiljada ugroženih porodica, naplata struje na severu, usluge ARBPK po prvi put na severu, „i druga dostignuća“.
I februar je takođe dobro započeo, naglašava ova stranka, sa platformom za zapošljavanje mladih.
Jedna od tema razgovora je bila rad u stranci na novim kadrovima i članstvu u pripremi za izbore na lokalnom nivou, ne navodeći više detalja.
Za stanovnike na Severu, 4. februar, odnosno 2. februar 2000, poznat je sa druge strane i kao „slučaj Belami i UNHCR autobus“ – koji je neposredno prethodio ubistvima Albanaca.
Uveče 3. februara 2000, od više bačenih bombi na posećeni kafić u Severnoj Mitrovici eksplodirala je jedna, ranivši najmanje 25 mladića i devojaka, od kojih više sa teškim povredama, uključujući i amputaciju ekstremiteta.
Neposredno nakon toga pokrenuto je nasilje protiv građana albanske nacionalnosti u severnom delu grada.
Samo dva dana ranije granatiran je autobusa UNHCR-a koji je prevozio starije stanovnike i decu srpske nacionalnosti iz enklave u regionu Južne Mitrovice, kada su ubijena dva putnika.
